โลกเป็นบริวารลำดับที่ 3
หากอยู่ใกล้กว่านี้เพียง 1 ตำแหน่ง ก็ร้อนจนอยู่ไม่ได้
และหากอยู่ไกลออกไปเพียง 1 ตำแหน่ง จะหนาวเย็น จนอยู่ไม่ได้
ประเทศไทยตั้งอยู่ใกล้เขตศุนย์สูตร ตำแหน่งประเทศ
ถูกโอบล้อมด้วย กัมพูชา ต่อด้วยเวียดนามเวียดนามอยู่ติดทะเล ติดมหาสมุทร
เป็นประเทศหน้าด่าน ต้องต้อนรับพายุ มรสุมจากมหาสมุทรโดยตรง
รับแรงปะทะไปเต็ม ๆ
ผ่านมาที่กัมพูชา ที่ช่วยลดทอนกำลังพายุลง
เมื่อมาถึงไทย ความรุนแรง ความอันตราย ก็ลดลงไปเยอะ
ตอนบน มีจีนคอยกั้นขวางอากาศที่หนาวเย็น
ประเทศในแถบศูนย์สุตร เป็นทำเลทองของการเพาะปลูก
เป็นบริเวณอู่ข้าว อู่น้ำ ของโลก
สมกับคำว่า "ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว"
เชียงใหม่ เมืองสวรรค์ มีความเป็น เมืองชนบท และ ความเป็น เมืองใหญ่
ทุกอย่างที่กรุงเทพฯ มี เชียงใหม่ก็มีได้ไม่น้อยหน้า
และอาจจะดีกว่าในเรื่อง
การจราจร อากาศ ผู้คน ค่าครองชีพ
อาหาร ศิลปะ วัฒนธรรม
ส่วนผสมที่ลงตัว
พายัพ
มหาวิทยาลัย ขนาด ไม่ใหญ่ ไม่เล็ก
อายุอานามกว่า 30 ปี
ผ่านช่วงตั้งไข่ สู่วัยหนุ่มสาว ที่เข็มแข็ง แข็งแรง
สร้างชื่อเสียง เป็นที่ยอมรับ
บัญชี พายัพ อายุ อานามเท่ามหาวิทยาลัย
ผ่านร้อนหนาว จนเกร่งกล้า
ผลิตบัณฑิต รับใช้สังคมหลายสิบรุ่น
ได้รับการยอมรับ กล่าวขาน
ไม่เป็นสองรองใคร
เรียนที่นี่ บรรยากาศ เสมือนครอบครัว
มีพ่อ มีแม่ มีพี่ มีน้อง
อยากเรียน อยากเร่ง อยากขยัน
อยากขี้เกียจ อยากเล่น อยากสบาย
แล้วแต่ใจปราถนา
มี มาตรฐาน ขีดกรอบไว้
ใครจบผ่านออกไป ก็เป็นตามเกณฑ์ ทุกประการ
ใครบริหารจัดการตัวเองได้
ชีวิตก็จะพบเจอ
ความรู้
ความท้าทาย
มีพัฒนาการเต็มขีดความสามารถ
ใครหลงไหล เลื่อนลอย ก็จะได้ทำสิ่งที่ตนต้องการ ภายในช่วงเวลาที่กำหนด
หากปรับเปลี่ยน ปรับปรุง เปลี่ยนแปลงไม่ได้
ก็ต้องรับผล ตามเป็นจริง
ความสำเร็จในชีวิตการงาน ครอบครัว รออยู่
ตามศักยภาพที่ได้บ่มเพาะ ในสถาบันแห่งนี้
ทำมาก เรียนมาก ฝึกฝนมาก
รางวัลมาก ๆ ก็รอให้ตักตวง
ทำน้อย เรียนน้อย
โทษทัณฑ์มาก ๆ ก็รอให้ ไม่สามารถปฏิเสธได้
ไม่มีอ่อน ไม่มีแข็ง
ทำเท่าไหร่
ก็ได้คืนไปตามเนื้อผ้า
ท่านทั้งหลาย ครูให้สติท่านมาหลายครั้งแล้ว
การกระทำที่ตอบกลับมา ยังน่าเป็นห่วง เป็นใย
มองดูแล้ว เป็นห่วง
ท่านเป็นดอกไม้ที่ต้องชูช่อ เฉิดฉาย ให้สังคมชม
ครูเป็นเจกัน ให้ท่านได้ปักตัวเด่น สง่า เฉิดหน้า ชูตา
แจกัน ส่งหนุนให้ดอกไม้สวย สงา
และดอกไม้ ที่ปักเด่น เป็นสง่า ก็ให้เกียรติแก่ แจกัน
ผู้คนในสังคมก็เปรียบเสมือน ผีเสื้อ ที่สามารถเลือกที่จะกินน้ำหวานจากเกสรดอกไหนก็ได้ ดอกไม้ที่มีน้ำหวานเยอะและอร่อย ผีเสื้อก็จะมารุมแย่งกันกิน ดอกไม้ที่มีน้ำหวานน้อย ไม่หวานอร่อย ผีเสื้อก็จะไม่มาแย่งกัน จนกว่าจะไม่เหลือดอกที่หวานอร่อยเท่านั้น ดอกที่ไม่หวานถึงจะมีโอกาสเฉิดฉายต่อไป..
ตอบลบดอกไม้ก็เปรียบสเมือนตัวของนักศึกษาทุกๆคน ผู้ที่มีความรู้ ความสามารถมาก ย่อมได้รับโอกาสจากสังคมมาก และสามารถเลือกที่จะทำงานในที่ที่ชอบได้ ส่วนผู้ที่มีความรู้ ความสามารถไม่แข็งแรงนักก็จะไม่มีสิทธิเลือกที่ทำงาน
ดังนั้น.. เราสามารถเลือกได้ที่จะ "เป็นคนเลือกงาน หรือจะให้ งานเลือกเรา"
(ขอบคุณ ข้อคิดดีๆจากอาจารย์ค่ะ^^)
อัฉราภรณ์ก็มีข้อคิดมาแลกเปลี่ยนเช่นกัน
ลบการที่เรามีโอกาสทางการศึกษาก็ถือว่าเราโชคดีมากแล้ว สำหรับตัวเองแล้วนั้นไม่ภูมิใจมากที่ได้มีโอกาสมาศึกษาในมหาวิทยาลัย พายัพและคิดไว้แต่แรกแล้วว่าจะมาเรียนที่พายัพ พอได้เข้ามาก็รู้สึกว่าการเรียนมันยากเนาะ บางครั้งก็ท้อบ้างเหนื่อยบ้างแต่ก็ต้องผ่านมันไปให้ได้เพราะถ้าเราไม่ทำสิ่งดีๆในวันนี้อนาคตเราอาจไม่มีโอกาสได้ทำมันอีกและพยายามเตือนตัวเองว่าอะไรบางอย่างในชีวิตเราไม่สามารถที่จะกลับมาแก้ไขมันได้อีกแล้ว ยิ่งกว่านั้นตอนนี้เราเริ่มเข้าสู่ AEC ซึ่งยิ่งทำให้หนักใจเข้าไปใหญ่แต่ยังไงในเมื่อเราหนีมันไม่ได้ งั้นเราก็ขอเผชิญหน้ากับมันแล้วกัน ก็ต้องขอขอบคุณอาจารย์ถึงแม้ว่าอาจารย์จะดูเย็นชา แต่อาจารย์ก็อยากให้เราได้ดี อยากให้เรากระตือรือร้น ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆที่คอยเตือนสตินะคะ(ถึงแม้จะทำไม่ค่อยได้ก็ตาม)
ตอบลบครูเสริมเติมส่วนของความรู้ นะ
ลบไม่ได้ขายชาเย็น (เย็นชา)
โดยส่วนตัวรู้สึกภาคภูมิใจมากที่ได้มีโอกาสได้ศึกษาที่มหาวิทยาลัยพายัพ และคิดว่าจะเรียนที่นี่ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ซึ่งตลอดระยะเวลาที่ผ่านมายอมรับว่ามีบางครั้งที่ท้อ และเหนือ่ยมากแต่ก็ต้องทน และอีกไม่นาน AEC ก็จะมาแล้วยิ่งเครียดแต่เมื่อเราไม่สามารถหนีมันได้งั้นเราก็ต้องเผชิญกับมันให้ได้ ขอบคุณอาจารย์ที่คอยตักเตือน คอยเตือนสติพวกเรา ด้วยความหวังดีเพราะอาจารย์รู้ดีว่าทำยังไงถึงจะได้ดี ซึ่งสิ่งที่พวกเราก็รู้แต่มันก็ยากในการที่จะฝึกฝนตนเอง ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ(ถึงแม้อาจทำไม่ค่อยได้) แต่ทุกคำสอนจะคอยย้ำและเตือนสติให้รู้ตัวเองอยู่เสมอ
ตอบลบมองทุกอย่างเป็นโอกาส เป็นบวก
ลบในความรู้สึกก่อนที่จะเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยพายัพ หนูคิดว่าค่าเทอมต้องแพงน่าดู แต่เมื่อหนูได้เข้ามาเรียนที่มหาวิทยาลัยพายัพทำให้หนูรู้ว่ามหาวิทยาลัยพายัพก็เป็นมหาวิทยาลัยที่ดี หนูรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้เลือกที่เรียน บัญชีที่มหาวิทยาลัยพายัพ ทำให้หนูได้รับความรู้ ความเอาใจใส่ดูแของอาจารย์อย่างใกล้ชิด ที่สำคัญสอนให้หนูได้ทำกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น เพื่อเป็นประโยชน์ต่อการในชีวิตในปัจจุบัน แต่เหนือสิ่งอื่นใด ความสำเร็จก็ขึ้นอยู่ที่ตัวเรา ว่าเราจะแข็งแกร่ง ฟันฝ่าอุปสรรคไปถึงความสำเร็จได้หรือไม่ เพียงแค่เรารักและมีความสุขในสิ่งที่เราทำ สำเร็จก็ไม่ไกลเกินฝัน
ตอบลบเป็นมหาวิทยาลัยเอกชน ไม่ได้เงินสนับสนุนจากรัฐฯ
ลบและพายัพก็เป็นองค์กรไม่หวังผลกำไร
ที่แพง จึงเป็นเพราะต้นทุนจริง ๆ
ตอนแรกตอนจบ ม.6ใหม่ๆไม่รู้ว่าตัวเองอยากเข้าคณะอะไรชอบแบบไหนและจะเข้าเรียนต่อที่ไหนเลยเหมือนคนแบบว่าหาสับสนกับชีวิตมากเป็นช่วงที่ทั้งปวดหัวทั้งเครียด ตัวเราก็ไม่ได้เรียนเก่งอะไรมากมายตอนอยู่มัธยมปลายก็ไม่ได้สนใจเรียนเกรดจบเลยได้น้อยมาก ตอนแรกจะเข้าที่นอร์ทเชียงใหม่เข้าคณะวิศวะโยธาคิดว่าตัวเองก็คงไม่ไหวแหละแต่ก็จะเข้าต่อมาก็ไปที่นั้นเจออาจารย์แนะแนวของที่นั้นพอดีเค้าแนะบอกเกรดคำนวนเราก็ดีนะแต่ฟิสิกเคมีชีวะห่วยกลับบ้านมานั้งคิดเลยเอาไงกับชีวิตผมก็เลยมาดูทีพายัพดูๆไปตอนแรกก็ไม่แน่ใจว่าจะเข้าคณะอะไรดี แต่นี้แหละพี่เรานักบัญชีรายได้ดี เริ่มสนใจดูๆอีกสีกพักตัดสินใจเลยเอาละ เลือกเลยคณะบัญชีการเงินและการธนาคาร และหลังจากได้มาเรียนจริงๆเยี่ยมตัวเราทำได้ชีวิตสว่างหายเครียดตัดสินใจไม่ผิดนะที่เข้ามาเรียน ม.พายัพใครว่าเป็นมหาลัยเล็กๆละไม่มีชื่อเสียงหรอ หึ !! ผิดแล้ว เข้ามาได้ก็ตั้งใจเลยเรียนให้จบให้ได้ตั้งใจ เอาตัวรอดออกไปให้ได้ รับผิดชอบตัวเองเยอะๆ ดีใจนะที่เลือกเรียนที่นี้ :)
ตอบลบในสถานการณ์หลังชนฝา
ลบหาทางออกด้วยความคิด และ คิดอยู่หลายรอบ
จนความคิด ตกผลึก
และเจอ ทางออกในที่สุด
ยังมีอีกหลายคนที่วนไปมา ในวังวนของปัญหา
จากข้อความที่ได้อ่าน ได้ข้อคิดดีๆหลายอย่าง สอนให้รู้ว่าชีวิตคนเราต้องเจอกลับสิ่งต่างๆมากมาย เพราะฉะนั้นเราต้องรู้จักพัฒนาปรับตัวให้เข้ากลับสิ่งรอบข้างที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา และสอนให้รู้ว่าคนเราถ้าฝันที่จะเป็นที่จะทำอะไรแล้ว แล้วตั้งใจที่จะทำ ผลที่ได้ก็จะเป็นอย่างที่เราตั้งใจ ความสำเร็จต่างๆอยู่ที่ตัวเรา จะไปพึ่งใครไม่ได้ :))
ตอบลบได้เวลาทำแล้วนะ โดยเฉพาะตอนตอบคำถามง่าย ๆ สั้น ๆ ในชั่วโมงบรรยาย
ลบตอบอย่างเสียงดัง ฟังชัด มั่นใจ นะ
อ่านแล้ว ทำให้รู้สึกว่าทำอะไรก็ควรทำให้เต็มที่ ขยันเพื่ออนาคต ทำสิ่งที่ดี ๆ แล้วสิ่งที่ดีกว่าก็จะตามมา ความสำเร็จไม่ได้เดินมาหาเราแต่เราต่างหากที่เดินไปหามัน ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน ค่ะ
ตอบลบสิ่งที่เห็นได้ชัดเจนในตัวกมลทิพย์ หลังจากเวลาผ่านไป
ลบคือ ความรับผิดชอบ
หลายๆคนก็ รู้กันดีว่า มหาวิทยาลัยพายัพ ค่าเทอมแพงมากและยังเป็นของเอกชนอีกต่างหาก แต่ดิฉันคิืดว่า มันแพงก็จริง แต่การเรียนการสอนของเค้าดีจริงๆ คะ หลังจากที่ได้เรียนคณะบัญชีผ่านแล้วมาแล้ว 1 ปี อาจารย์ทุกคนสอนให้เราเรียนรู้ ศึกษา และสอนละเอียดมากคะ และไม่ว่าจะเป็นมหาวิทยาลัยของเอกชนหรือรัฐบาล ถ้าเราตั้งใจและแน่วแน่ จุดๆนั้น มันก็ไม่สำคัญเลยที่จะประสบความสำเร็จในสถาบันการศึกษานี้คะ
ตอบลบความคิดของคนนะ แต่ละคนก็แตกต่างกันออกไป
ลบตัวของธิดารัตน์เอง จะเป็นตัวพิสูจน์ว่า บัญชี พายัพ ดีจริงหรือเปล่า
เพราะเป็น ผลิตผล โดยตรง
มีครู รร เก่าเคยพูดกับหนูไว้ว่า ถ้าพวกเธอเข้ามาเรียน ในมหาวิทยาลัยเธอก็จะรู้เองว่า "การช่วยเหลือตัวเอง การควบคุมการประพฤติ ของตัวเอง ในการเรียนมันต่างจากการเรียนในระดับมัธยม มาก ตอนนี้พวกเธอยังไม่รู้หลอกเพราะพวกเธอไม่ได้เจอกับตัวเอง ครูเตือนพวกเธอแล้วนะ" แต่ตอนนี้หนูแล้วว่า การเรียนมันต่างกันมาก เราต้องศึกษาเพิ่มเติมจากการเรียนในห้อง หาความรู้เพิ่มเติมนอกห้องเรียน คำเตือนของครูก็เริ่มจะกลายเป็นจริง ถ้าหนูยังไม่ปรับปรุงตัว ให้มากกว่านี้ ขอบคุณสำหรับ บทความ ข้างบนจากอาจารย์ ที่ทำให้หนู รู้จักที่จะคิดและปรับทัศนคติใหม่ ให้ได้ในเร็ววัน TT ครูบอกว่า มหาลัยนะเข้าอยากออกก็ยากตาม แต่ มัธยมเข้าง่ายจบแบบง่ายๆๆ TT
ตอบลบสำหรับ นศ. ที่อยู่หอพักด้วยแล้ว
ลบเวลา 24 ชั่วโมง เป็นของตัวเองหมดเลย
ตอนเช้า ก็ไม่มีเสียงคุณแม่คอยตะโกน เรียก ตื่นได้แล้ว สายแล้ว
ตอนดึก ก็ไม่มีเสียงคุ้น ๆ ดึกแล้วลูกนอนได้แล้วลูก เดี๋ยวพรุ่งนี้จะตื่นสายลูก
ทุกวินาที ต้องดูแลตัวเองตลอด
จากคำกล่าวต่างๆที่ได้อ่านมันทำให้หนูนึกถึงสมัยมัธยมปลายช่วง ม.4 - ม.6 ตอนนั้นหนูเป็นคนที่ขี้เกียดอ่านหนังสือสอบมากๆเวลาเรียนก่อไม่ค่อยสนใจที่ครูสอนสักเท่าไร่และพอถึงช่วงของการสอบกลางภาคหรือว่าปลายภาคหนูไม่เคยอ่านหนังสือเลยแม้แต่ครั้งเดียวเลยค่ะแต่พอเวลาผ่านไปตอนที่หนูเริ่มเข้ามหาลัยหนูรู้สึกว่าหนูต้องมีความรับผิดชอบมากขึ้นกว่าเดิมค่ะไม่ว่าจะเป็นการอยู่ การกิน การเรียน การรับผิดชอบทุกๆอย่างด้วยตัวเองเพราะไม่มีใครจะมาคอยช่วยเหลืออีกแล้วและความขี้เกียดของหนูในการอ่านหนังสือสอบ การเรียนก็เริ่มมีการปรับเปลี่ยนกลายเป็นว่าหนูต้องตั้งใจเรียน อ่านหนังสือทุกครั้งก่อนสอบและมีความรับผิดชอบในการทำงานที่ได้รับมอบหมายมากขึ้นเพราะตั้งแต่ที่หนูปรับเปลี่ยนชีวิตตัวเองหนูได้คิดไว้เสมอว่าอยากจบออกไปเป็นบัณฑิตที่ดีมีคุณภาพและมีงานทำที่ดีๆในอนาคตด้วยและหนูคอยจำคำที่พ่อกับแม่ของหนูสอนมาตลอดว่า "โอกาสทุกโอกาสไม่ได้มีเข้ามาหาเราบ่อยๆ แต่เรานั้นแหละต้องก้าวข้ามเข้าไปคว้าเอาโอกาสนั้นมา"
ตอบลบขี้เกียจ บ่อแม่น ขี้เกียด
ลบ"ต้องมีความรับผิดชอบมากขึ้นกว่าเดิม" ที่ถูกควรเป็น "ต้องมีความรับผิดชอบมาก ๆ ๆ หลาย ๆ เท่าจากเดิม เพราะเดิม ไม่มีเลยละ"
แล้วครูจะคอยดูนะ
การเรียนที่นี้ดีมาก ผมเองก็เจอทั้งยากและง่่าย แต่ยังไงก็ใจไว้ว่าจะจบใน 4 ปี
ตอบลบหวังว่านะ (เรื่องเครื่องไม่มีความคืบหน้าเหรอ)
ลบผมว่ามันน่าจะมีปัญหาที่พัดลมอ่ะครับ มันน่าจะติดๆดับๆ
ลบเมื่อจบ ม.6 มาหนูไม่รู้จะเรียนคณะอะไรดี แต่มีรุ่นพี่คนหนึ่งเขาจบบัญชีที่พายัพ เขาก็แนะนำว่าให้มาเรียนบัญชีพายัพเพราะบัญชีที่พายัพดีกว่ามหาวิทยาลัยรัฐบาลบางแห่ง แล้วหนูก็เลือกที่จะเรียนบัญชีพายัพ พอได้มาเรียนก็ทำให้หนูรู้ว่าค่าเทอมกับการสอนมันคุ้มค่ากันจริงๆ หนูจะตั้งใจเรียยนให้มากๆ ขยันอ่านหนังสือค่ะ
ตอบลบจะทำอะไรให้ดี ให้สำเร็จ ต้องเริ่มจาก ทำด้วยความชอบ ทำด้วยความรักนะ รักที่จะเป็น รักที่จะเรียน บัญชี
ลบความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบขอโทษนะค่ะT.T...หนูไม่คิดว่าอาจารย์เป็นแค่แจกันอ่าาาา...หนูคิดว่าอาจารย์เป็นกระถางมากกว่านะค่ะ^^สำหรับหนูการมาที่นี่อาจเป็นแค่ต้นกล้าที่ถูกผ่านการดูแลมาดีบ้างไม่ดีบ้างแต่เมื่อถูกปลูกในกระถางใหม่...ต้นกล้าน้อยๆๆ^^ ไม่รู้ว่าจะเจอลมเจอฝนรึป่าว...ถึงตอนนี้ก็เริ่มเติบโตรู้ว่าโตมาจะเป็นอย่างไร???แต่ต้นกล้ารู้ว่ามันจะดีแน่...เพราะกระถางที่หนูอยู่นี่ไม่ได้เป็นกระถางเปล่าแต่มีปุ๋ยมีน้ำมีดินที่คอยบำรุงให้ต้นไม้ได้เติบโต...ถึงแม้ว่าวันนี้จะไม่มีอะไรให้กระถางภูมิใจ..แต่กระถางไม่ต้องกลัวนะค่ะ^^"...วันหนึ่งกระถางจะได้เห็นต้นกล้าที่กลายเป็นดอกไม้ที่เฉิดฉาย...เพื่อกระถาง...ทุกกระถาง...ดินทุกก้อน..ปุ๋ยทุกเม็ดค่ะ^^" น้ำทุกหยดด้วยค่ะ(^.^")
ลบจะไม่เป็นดอกไม้ที่เขานำไปวางโชว์ในห้องสวย ๆ หรู ๆ เหรอ
ลบพวกกระถาง เขาคงวางไว้กับดิน กับพื้น ไม่ค่อยเด่นเป็นสง่าสักเท่าไหร่
ในภาพของเบญจมาศ คงจะเป็นไม้ผล ไม้ยืนต้น เลยละ
ความสำเร็จของท่าน ก็นำความสุขมายัง คุณพ่อ คุณแม่ ผู้ปกครอง และคุณครูทุกคน
แต่ความล้มเหลวที่บางท่านต้องเผชิญ ก็นำมาซึ่งความไม่สบายใจ เช่นกัน
คนเราทุกคนไม่ได้เก่งมาแต่เกิด แต่ทุกคนสามารถพัฒนาตนเองให้เป็นคนเก่งคนดีได้ ถ้าเรารู้จักบกพร่องตัวเอง ก็ให้เราพยายามที่จะกำจัดจุดบกพร่องนั้นไปให้ได้ และก็พยายามอดทนอดกลั้นจนผ่านอุปสรรค์ต่างๆไปได้ ถ้าเรามีความพยายามมากพอมันคงไม่เกินกว่าแรงเรา ขอบคุณสำหรับคำสั่งสอนและคำชี้แนะของอาจารย์ที่เคยบอกกล่าวหนูมาตลอดค่ะ
ตอบลบจะติดตามผลงานนะ
ลบ